Het is een prachtige dag. Ik ben lekker vrij en ik geniet van het schoonmaken en opruimen in huis. Hoe meer ruimte, hoe meer ruimte er is voor helderheid in gedachten. Het leven lacht me toe.
De viooltjes kunnen beter even binnen staan, want er staat wel een straf windje. Ik lak m’n nagels en schrijf een kaart. Ik geef de planten water en drink een lekker kopje thee. Goh zulke vrije dagen vind ik wel fijn. Een vriendin belt en we kletsen een tijdje. Ruimte en helderheid. Mijn lichaam ontspant zich terwijl ik lekker bezig ben.
Wanneer ik boven ben, krijg ik een seintje om m’n laptop even open te doen.
Ik zie een e-mailtje met de strekking “M ik wil het even ergens met je over hebben”. Dat rustige gevoel verandert ineens. Ergens over hebben? Dat kan maar één ding betekenen. Of toch niet? Meteen denk ik dat ik iets heb gedaan wat niet klopt, dat ik iets over het hoofd heb gezien. Iets wat ik niet goed heb gedaan. Dat ik het overzicht niet had.
Dan komt de helderheid even naar boven en zegt, “het kan toch ook iets zijn wat je goed hebt gedaan”? Ik doe de laptop dicht, ik heb daar nu geen ruimte voor maak ik mezelf wijs. Het gevoel blijft. Dan maak ik een wilsbesluit. Wat het ook is dat er in de e-mail staat, ik neem verantwoordelijkheid ervoor. Ik sta altijd open voor feedback en als ik ervan kan leren, prima.
Ik loop terug naar de laptop en open m’n mailbox. Hoe sneller ik de e-mail open, hoe sneller ik er wat mee kan. En ik wil gewoon verder genieten van deze mooie dag.
Ik open de e-mail en al snel zie ik dat het niks met mij te maken heeft. Zie je nu wel zegt het heldere stuk, je maakt het jezelf alleen maar moeilijk als je iets uitstelt. Want dan gaan gedachten een eigen verhaal verzinnen en ben je niet meer in het hier en nu. En dat is zonde want je kan zoveel meer in het hier en nu.
Had het ook iets te maken met de aanhef? M., de naam? Mijn ervaring is dat als ouders de voor- en achternaam zeggen dat er vaak iets achteraan komt wat we liever niet willen horen.
Wat best gek is want in je hele naam zitten ook al je mooie dingen. Op diploma’s en officiële documenten staat ook je volledige naam.
In het Engels is verantwoordelijkheid ‘responsability’. The ability to respond. Dit betekent de bekwaamheid om te reageren. Het hoeft dus niet. Als je het ergens niet mee eens bent of het past niet bij je, dan hoef je niet te reageren, maar je hebt wel de mogelijkheid. Je kan kiezen. Dat voelt sterker.
Ik vraag me af op welke vlakken in m’n leven ik meer verantwoordelijkheid kan nemen. Zijn er gebieden waar ik liever iets uitstel dan dat ik het meteen bij de kop pak? Waar kan ik die kracht nog verder ontwikkelen?
Is het überhaupt zinvol om twijfel te hebben. Tot nu toe hebben we laten zien dat wat er ook komt, we het wel aankunnen.
Ik besluit de volgende keer meteen naar m’n helderheid te luisteren. Dat scheelt tijd en mogelijke verwarring en ik weet zeker dat wat er ook in die e-mails staat, ik het wel aankan.
